پیش بینی تغییرات ناگویی خلقی بر اساس هوش معنوی در بین معتادان شهر اردبیل

خلاصه مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی تغییرات ناگویی خلقی بر اساس هوش معنوی در بین معتادان شهر اردبیل انجام گرفت. روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی تمام مردان دارای سوءمصرف مواد بودند که در آذر 1390 به مراکز ترک اعتیاد در شهر اردبیل مراجعه می­کردند. نمونه­ای به حجم 100 نفر (80 نفر معتاد به تریاک، 20 نفرمعتاد به هروئین) با روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شد. آزمودنی­ها، پرسش­نامه­های ناگویی خلقی تورنتو و هوش معنوی کینگ را تکمیل کردند. سپس داده­ها با استفاده از شاخص­های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون هم­زمان و گام به گام، تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج بررسی ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که هوش معنوی کل و سه زیرمقیاس آن (معناسازی شخصی، هوشیاری متعالی و بسط حالت هوشیاری) رابطه­ی منفی معنی­داری (05/0>p) با ناگویی خلقی دارند. در ادامه در بخش استنباطی، تجزیه وتحلیل داده­ها با روش رگرسیون هم­زمان نشان داد که هوش معنوی کل 18 درصد از نمرات ناگویی خلقی را پیش­بینی می­کند (001/0>p). تحلیل با روش رگرسیون گام به گام نشان داد که از چهار زیرمقیاس هوش معنوی، دو زیرمقیاس (بسط حالت هوشیاری و معناسازی شخصی) ناگویی خلقی را به طور معنی­داری (001/0>p) پیش­بینی می کنند. نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های این پژوهش، می­توان از پرورش توانایی­های هوش معنوی به عنوان تسریع­بخش تنظیم هیجانی و  یک سپر دفاعی در برابر اعتیاد بهره جست و هم­چنین می­توان با پرورش چنین ویژگی­هایی در رهایی افراد معتاد، مدد رساند.